ओळखलंत का सर मला, पावसात आला कोणी,
कपडे होते कर्दमलेले केसांवरती पाणी
क्षणभर बसला, नंतर हसला, बोलला वरती पाहून,
गंगामाई पाहुनी आली गेली घरट्यात राहून.................
माहरे वाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली,
मोकळया हाती जाईल कशी बायको मात्र वाचली,
भिंत खचली, चूल विझली होते नाहोते गेले,
प्रसाद म्हणून पापण्यांमध्ये पाणी थोडे ठेवले......
कारभारणीला घऊेन संगे सर आता लढतो आहे,
चीखालगढ काढतो आहे, पडकी भिंत बांधतो आहे.......
खिशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला
पैसे नकोत सर जरा एकटेपणा वाटला,
मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा,
पाठीवरती हात ठेवून फक लढ म्हणा...................... !!!
No comments:
Post a Comment